روش شناسی علوم اجتماعی

کتاب حاضر در چهار فصل به تبیین روش شناسی حکمی - اجتهادی می پردازد که یکی از کاربست های رئالیسم شبکه ای است.

در فصل اول با عنوان «فلسفه و روش»، این موضوعات بیان شده اند: فلسفه و فلسفه های مضاف، فلسفه و روش شناسی علوم، طبقه بندی علوم انسانی، روش شناسی و اصالت فرد و جامعه، روش ها در بستر سوبجکتیویسم. مولف در فصل دوم که «فلسفه های تبیین گرا» نام دارد، به مباحثی چون: تبیین در علوم اجتماعی، استقراء در فلسفه اسلامی، عادت گرایی و اثبات گرایی و ابطال گرایی، تاییدگرایی پرداخته است.
در فصل «فلسفه های تفهم گرا»، مطالبی پیرامون هرمنوتیک و مسئله فهم، هنرمنوتیک و روش شناسی، هرمنوتیک فلسفی و منتقدان آن، فلسفه های انتقادی و مسئله ارزش توضیح داده شده اند. نویسنده در فصل پایانی با نام «رئالیسم و روش شناسی حکمی - اجتهادی»، این موضوعات را تبیین نموده است: رئالیسم و شناخت اجتماعی، عقلانیت اسلامی و علوم اجتماعی، روش شناسی حکمی - اجتهادی.