عاشقانه با کلمات (تاملاتی در زندگی، هنر و ادبیات): چشم به تماشا...تمام

پنجاه شعر به هم پیوسته در منظومه نیماییِ «پسر بیشه های تمشک» روایتی لطیف از سفر زندگی را زمزمه می کنند، در این روایت خاطره ها و رؤیاها مرور می شوند؛ در تصویر فصل ها و آدمهای پیرامون و در گذر شتابناک ایام بر انسان و جهان تأملاتی روشن شکل می گیرد، جغرافیای خاک با ملکوت در هم می آمیزد و با درنگ های اشراقی پیوند می خورد.

رضایی نیا درباره این دفتر شعر خود نیز با پرهیز از کاریکلماتور نامیدن این جملات، بنا بر روال آشنا در گسترهی فرهنگ شرق آن را «کلمات» خواند و گفت: این اشعار کلماتی در رفت و آمد مدام میان شعر و نثر؛ با درنگ بر مضامین زندگی، هنر و ادبیات هستند. گونه ای از نثر ادبی در پیوند با شاعرانگی زبان و اندیشه های موجز که از امکانات گوناگون زبان شاعرانه در بیان اشارات و اندیشه هایی موجز بهره می برد، از جمله ایهام، طنز، و نظم و نسقِ کلمـات در تقطیع شعر منثور.