پذیرفتن ارزش ذاتی کار و نگرش به آن به عنوان جوهرۀ انسانی که برای سلامت و ارتقای جسمی، روحی، فکری و سایر ابعاد وجود انسان ضروری است، راهی است برای جلوگیری از رواج آسیب های رایج در محیط های کاری؛ آسیب هایی همچون تنبلی و فرار از کار، حیله گری در کار، یافتن راه های کسب درآمد خارج از مسیر کاری همچون دلالی، واسطه گری و سایر راه های نامشروع کسب درآمد بدون داشتن فعالیت تولیدی. بدیهی است در کنار نگاه ارزش مدارانه به کار، مولفه های اساسی دیگری نیز اهمیت دارد: مفید بودن کار، حلال بودن کار، منافع فردی و اجتماعی برخاسته از آن و... . با این حال، باتوجه به مولفه های مختلف فرهنگی تاثیر گذار بر کار و فرهنگ کار در ایران، نوشتن از آن همواره سخت بوده و است. این مختصر نیز تلاشی هرچند اندک در این حوزه است.
در پایان کتاب سوالاتی طراحی شده از متن آن وجود دارد تا با پاسخ دادن به آن ها بهره بیشتری از مطالب برده باشیم.