روش علم: بازخوانی اسلوب های اندیشه علمی از عصر روشنگری تاکنون

بنای نگارش این کتاب بر نقد روش های تدریس و تحقیق در ایران و ارائه تصویری جامع از تحول علم و پژوهش علم در جهان است.
مولف در مقدمه کتاب نوشته است: «طی سال ها تدریس دروس مختلف به دانشجویانی که از حیطه های متنوع تخصصی به دوره کارشناسی ارشد وارد می شدند برای من مشخص شد که در آموزش دانشگاهی ما جای تدریس روش، فلسفه و تاریخ علم بسیار خالی است. بسیاری از کتاب هایی که به عنوان روش تحقیق تدریس می شوند نیز از وجوه این موضوع غافل بوده و روش تحقیق را همچون آموزش مکانیکی مراحلی معرفی می کنند که اگر طی شود، نتیجه آن تولید کار علمی خواهد بود.
غافل از اینکه تولید کار علمی فعالیت و درگیر شدن در سنت تولید علم را طلب می کند و به همین دلیل نیز آشنایی به تاریخ تولید علم و فلسفه علم و چگونگی آن ضرورت می یابد.»
این کتاب از هشت فصل با عناوین ذیل تشکیل شده است: «عصر روشنگری»، «چند نکته درباره اندیشیدن»، «شناخت علمی تا ظهور اثبات گراها»، «روش علمی: اثبات گرایی و ابطال پذیری»، «ویرایش های مختلف ابطال پذیری»، «نظریه انقلاب های علمی کوهن»، «تورش در ادراک و استنتاج: ملاحظاتی درباره پژوهش در علوم رفتاری» و «ملاحظاتی درباره محدودیت های خردورزی».