درآمدی بر معرفت شناسی نوصدرایی - جلد اول: تحلیل معرفت

معرفت‎شناسی دانشی است که در باب معرفت و شناخت نظریه‎پردازی می‎کند و در باب ماهیت، حدود، پیش‎فرض‎ها و مبانی معرفت نظریه‎پردازی می‎کند و شامل معرفت‎شناسی مطلق و معرفت‎شناسی مضاعف مانند معرفت‎شناسی علم، معرفت‎شناسی معرفت دینی، معرفت‎شناسی عرفان و شهود و دیگر گونه‎های معرفتی است. براساس رویکردهای فلسفی، معرفت شناس و فیلسوف معرفت نظریه‎پردازی خویش را بر یکی از رویکرد‎های زیر استوار داشته است:
معرفت‎شناسی‎های مبتنی بر فلسفه اسلامی، در این سنت فلسفی چندین نظام معرفت‎شناسی وجود دارد و یا می‎توان بر اساس نظرات فیلسوفان مسلمان آنها را تنسیق و تدوین نمود، مانند نظام معرفت‎شناسی سینوی، صدرایی یا نوصدرایی.
معرفت شناسی‎های مدرن که مبتنی بر آراء فیلسوفان عقل‎گرا یا تجربه‎گرای قرون جدید غرب هستند و نظام‎های معرفت شناختی دکارت، لاک، هیوم و کانت از اهمیتی بسیار برخوردارند.
معرفت‎شناسی‎های مبتنی بر فلسفه تحلیلی که عموما با عنوان «معرفت‎شناسی معاصر» از آن یاد می‎شود.
معرفت‎شناسی‎های مبتنی بر فلسفه‎های اروپایی مانند هرمنوتیک فلسفی، ساخت‎گرایی، پساساخت‎گرایی و مانند آن.
مرگ معرفت‎شناسی نیز رویکردی در میان فلسفه‎های پست‎مدرن است که منکر امکان دانشی مدون در باب معرفت است.
کتاب حاضر عهده دار توضیح و رفع ابهامات در مبادی تصوری و مبادی تصدیقی «معرفت نوصدرایی» است تا در بخش‎های آینده به دو پرسش اصلی رئالیسم معرفتی یعنی «ارزش شناخت» و «تحصیل معرفت» بپردازد. ادعای اصلی این کتاب این است که «فلسفه معرفت» در اندیشه نوصدرایی که شامل دو بخش «هستی‎شناسی شناخت» و «معرفت‎شناسی»است، علی‎الاصول باید دارای انسجام باشد و نوصدرائیان از همان مفاهیم و ادله‎ای در معرفت‎شناسی استفاده کنند که مبتنی بر حکمت صدرایی است اما در مقام تحقق مشاهده می‎شود این مفاهیم گاه دچار تعدد معنا شده و مقصود از مفاهیمی چون تصور، تصدیق علم حصولی، ادراک و مانند آن با آنچه در «هستی‎شناسی شناخت» آمده تفاوت‎هایی دارد. هدف این کتاب بازشناسی و باز‎سازی مبادی تصوری و تصدیقی «معرفت‎شناسی نوصدرایی» سازگار با نظریات و لوازم «هستی‎شناسی شناخت در حکمت صدرایی است.»
این کتاب به ده فصل تقسیم‎بندی شده است، در فصل اول به معرفت‎شناسی نو‎صداریی، در فصل دوم به علم حضوری و مناط حقیقی معرفت، در فصل سوم به معرفت تصویری و تصدیقی، در فصل چهارم به قضیه و تحلیل معرفت‎شناختی آن، در فصل پنجم به شناخت کلی، در فصل ششم به شناخت مفهومی و انتزاعی، در فصل هفتم شناخت اعتباری، در فصل هشتم به ظن و یقین در معرفت تصدیقی، در فصل نهم به معرفت روشمند و دانش مدون، در فصل دهم به معرفت در معرفت‎شناسی معاصر و نوصداریی می‎پردازد.