این اثر نقش لباس و طراح لباس را به منزلة گزینشگر، سازمان دهنده، ترکیب کننده و وحدت دهنده نشانه های دیداری بررسی می کند و با یافتن ارتباط بین نحوه گزینش، توزیع، تأکید و ارزشگذاری نشانه های منفرد یا نظام های نشانه ای دیداری، با فرایند تشکیل و معنایابی مفهومی، سعی در ارائه راهکارهای مناسبی برای کنترل دریافت تماشاگران دارد. به همین منظور لباس ها در اجرای چهار اثر شکسپیر، یعنی هملت، شاه لیر، مکبث و اتللو نشانه شناسی شده اند. نشانه لباس، لباس و رمزگان، لباس و ترکیب صحنه، لباس و خوانش اجرا، لباس و بازنمایی، ارتباط های لباس و دیگر عناصر اجرا، لباس و چیدمان عوامل اجرا، لباس و تماشاگران به منزلة دلالت کننده، لباس و متن اجرایی، لباس و فضاهای نامتعین، لباس و نشانه شناسی اجرای صحنه ای، تماشاگر و تشکیل مفهوم و بررسی مورد چهار نمایشنامه از جمله عناوین این اثر است.