این کتاب مجموعه شش مقاله از نویسنده است که در مورد بُعد اجتماعی اسلام و جامعه سازی قرآنی نگاشته شده است.
محور مقاله نخست، نماز و عدالت به عنوان دو نشانه ی جامعه قرآنی می باشد. چون در مورد نماز سخن زیاد گفته شده اما به مساله عدالت به این مقدار پرداخته نشده است ایشان در این کتاب بیشتر به مساله عدالت می پردازند. در مقاله دوم ایشان بحثی را با عنوان احکام دین و اهداف دین مطرح می نمایند که روی سخن بیشتر متوجه روحانیون و مجتهدین است. ایشان معتقد است که غایت اصلی دین در بعد اجتماعی، اقامه عدل است که این مساله مورد غفلت واقع شده است. در مقاله سوم مساله عدالت را در 52 محور مورد بررسی قرار می دهند. در مقاله چهارم با ذکر احادیثی از ائمه اطهار – علیهم السلام – در مورد عدالت، لزوم حرکت در جهت تحقق عدالت را گوشزد می کند. موضوع مقاله پنجم ، دعا است. این بخش از کتاب از نظر موضوعی کمی گسسته از مباحث پیشین است. در این مقاله پس از بحثهایی در مورد آداب، اوقات، ابعاد، احوال و اعماق دعا، نکاتی را در مورد دعا بیان می نمایند. در نهایت در مقاله ششم ، به ارائه طرحی جهت تشکیل اتحاد جماهیر اسلامی می پردازند.
متن انقلابی و انگیزه بخش و حرکت آفرین، توجه زیاد به بعد اجتماعی اسلام و استفاده از ادبیات و اصطلاحات قرآنی و روایی از ویژگی های این کتاب است.