آیین مهرورزی (برگرفته از کتاب دوستی در قرآن و حدیث)

هل الدین الا الحب؟
آیا دین جز محبت است؟
محبت و تعامل خردمندانه لازمه جدایی ناپذیر زندگی ما انسان هاست. قرآن کریم و اهل بیت پیامبر، الفت و برادری میان مؤمنان را نعمتی ویژه از جانب خداوند برمی شمارند و دشمنی و عداوت را همچون زیستن بر کناره گودالی پر آتش می دانند که هر لحظه خطر سقوط در آ« احتمال می رود.
اثر حاضر به زوایای گوناگون دوستی و مهرورزی طی هشت فصل پرداخته است.

در فصل نخست با عنوان «دوست داشتن یکدیدگر» پس از پرداختن به «ایمان» به عنوان مطمئن ترین زیرساخت محبت متقابل مردم، ارزش دوستان و افزودن شمار آنان و نیز درد فراقشان یادآوری شده است.
در فصل دوم ضمن هشدار در باره دشمنی با یکدیگر و تاکید بر ضرورت پرهیز از آن، به برخی عوامل و پیامدهای مخرب آن اشاره شده است.
سومین فصل این کتاب، اموری را که می توانند پدیدآورنده دوستی باشند، ارائه کرده است. در این میان به مصادیق اخلاق و رفتار محبت آفرین توجه ویژه شده. همچنان که در فصل چهارم موانع به وجود آمدن دوستی، بازگو شده اند.
در فصل پنجم، دوست گزینی و معیارهای آن و در فصل ششم آداب و بایسته های دوستی و نیز امور ناشایست در عرصه دوستی مورد بحث قرار گرفته اند.
در فصل هفتم با عنوان «احکام دوستی»، سخن از کسانی است که به خاطر شایستگی هایشان، دوستی با آنان مطلوب و گاه واجب، یا به عکس، به دلیل ناشایستگی هایشان، محبت ورزی به آنان نامطلوب و گاه حرام است.
سرانجام در فصل هشتم، این کتاب با توجه دادن خواننده به ضرورت رعایت کردن حقوق دوستان و برشمردن شماری از آن حقوق، پایان می پذیرد.