به اعتقاد این نویسنده و پژوهشگر، برجسته ترین تفاوت و تمایز هنر اسلامی با هنرهای مذاهب و مشاربی چون مسیحیت، هندوییزم و بودیزم شمایل گریزی آن است. او معتقد است که مسیحیت و هندوییزم متاثر از اصل بنیادی حاکم بر آن ها (که تجسد یا ظهور خدا در قالب انسان است) شمایل نگاری خدا و قدیسین را مشروع و بدان صفت تقدس دادند اما در اسلام و مبتنی بر آیه 143 سوره اعراف که خداوند در طلب «رب ارنی انظر الیک» حضرت موسی هیچ صورتی از خود ننمایاند شمایل نگاری مقدس و مشروع اعلام نشد. این اثر با بررسی تطبیقی قرآن، اناجیل، تورات و بهگود گیتا، نظریه تجلی را در برابر نظریه تجسد در حوزه شمایل نگاری مطرح کرده است. مطالب کتاب در قالب شش فصل: «دین و هنر»، «تجسد در هندوییزم»، «تجسد در یهود و مسیحیت»، «قرآن؛ تجلی، تجسد»، «از تنزیه تا تنزیل و تمثیل» و «استنتاج» سامان یافته است.