رابطه علم و دین در غرب

این اثر از مجموعه کتاب های «دانشجو»ی کانون است و در سه فصل گردآوری شده است.

در بخش اول این کتاب ذیل عنوان کلیات؛ تاریخچه موضوع در غرب و مفاهیم کلی مانند مفهوم تعارض و انواع آن مورد بررسی قرار می گیرد.

زمینه ها و علل بروز تعارض میان و علم و دین در غرب موضوع محوری این کتاب است که در بخش دوم کتاب به تفصیل واکاوی می شود. در این کتاب آمده است: تعارضات عمده ای که در قرن های شانزده و هفده میلادی میان علمای مسیحی و دانشمندان علوم تجربی صورت گرفت ناشی از عواملی بود چون زمینه های روان شناختی(برخوردهای متعصبانه، سوءظن دوطرف، تحقیر و تکفیر یکدیگر)، زمینه های جامعه شناختی(قدرت طلبی عناصر علم و دین، فقدان جو سالم برای بیان نظرها)، زمینه های موجود در کشیشان (عدم آشنایی آنها با پیشرفت های علوم، برداشت های شخصی از دین)، زمینه های موجود در دانشمندان علوم تجربی (عدم آشنایی با حقایق دین، قطعی پنداشتن نظریه های علمی و اصرار بر تحمیل آن به دین)، نارسایی های موجود در حوزه های پژوهش علم و دین (عدم تمایز قلمرو علم و دین، راه یابی خرافه در دین، ضعف دستگاه فلسفی در غرب) و... .

در بخش سوم با عنوان رهیافت ها؛ راهکارهای جلوگیری از تعارض علم و دین بازشناسی شده و اشاره ای به جایگاه و نسبت علم و دین در اسلام شده است.