اقتصاد منابع طبیعی از منظر اسلام (اصول و مبانی)

منابع طبیعی، به جهت نقشی که در توسعه کشور، سالم سازی محیط زیست و پایداری توسعه و برقراری عدالت دارند، در اقتصاد از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشند. از طرفی، توجه بیش از حد به رشد اقتصادی با نگرش افزایش فیزیکی تولید ناخالص داخلی، در طی قرن ها و دهه های گذشته، آثار زیان باری بر منابع طبیعی به خصوص منابع زیست محیطی ایجاد کرده و موجودیت و استمرار آن ها را با خطر مواجه ساخته است. این نگرانی ها سبب شده است بحث استفاده پایدار از منابع طبیعی در ادبیات اقتصادی به طور جدی مطرح گردد.

فرضیه نویسنده در این تحقیق این است که بهره برداری از منابع طبیعی در نظام اقتصادی اسلام، با توسعه پایدار و عناصر اساسی آن یعنی حفظ محیط زیست و عدالت سازگاری دارد. برای اثبات این فرضیه بعد از بررسی مقایسه ای مالکیت و شیوه های بهره برداری در ادیان و مذاهب و نظام های اقتصادی، دیدگاه مکتب اسلام در این باره مورد مداقه قرار گرفته است. در بخش های بعدی توسعه پایدار و عناصر اصلی آن بررسی شده و با توجه به اصول مستخرج از آیات، روایات و فقه، مدل کلی بهره برداری از منابع طبیعی ترسیم شده و سازگاری این مدل با توسعه پایدار به اثبات رسیده است.

کتاب اقتصاد منابع طبیعی از منظر اسلام مشتمل بر یک مقدمه و هفت فصل است که ابعاد مختلف بحث در این فصل ها مورد مطالعه قرار می گیرد.

فصل اول: مالکیت منابع طبیعی

فصل دوم: بهره برداری از منابع طبیعی

فصل سوم: منابع طبیعی و توسعه پایدار

فصل چهارم: منابع طبیعی و محیط زیست

فصل پنجم: عدالت در بهره برداری از منابع طبیعی

فصل ششم: اصول مفروض در بهره برداری منابع طبیعی در اسلام

فصل هفتم: جمع بندی و نتیجه گیری(مدل بهره برداری از منابع طبیعی در اسلام)