مشروعیت اقامه حدود و تعزیرات در عصر غیبت

پس از غیبت امام معصوم، این اندیشه که سرنوشت احکام الهی بویژه مجازات های حدی چه خواهد شد، یکی از دغدغه های فقهای متقدم و متأخر شیعه بوده است. در میان اندیشه های موجود دو دیدگاه، مبنی بر جواز اقامه حدود در عصر غیبت و عدم آن ابراز شده است. بررسی این دیدگاه ها از آن جهت اهمیت دارد که از سویی با برپایی حکومت اسلامی، امکان اجرای حدود فراهم آمده و از سوی دیگر اجرای مجازات های اسلامی، واکنش های شدید بین المللی را در پی داشته است.

این تحقیق در نظر دارد در کنار بررسی فرضیه تحقیق، پشتوانه علمی استواری برای متولیان اجرای حدود فراهم آورد و با تأیید نقش حاکم اسلامی در اجرای احکام جزایی اسلام، بتواند به شبهه های فقهی درباره موضوع تحقیق، پاسخ مناسب ارائه دهد. همچنین آشنایی با دیدگاه ها و نوآوری های فقیهان در بحث مشروعیت اقامه حدود و تعزیرات، از دیگر اهداف تحقیق است تا از این رهگذر بتوان با تأکید بر کارآیی حقوق کیفری اسلام، بویژه حدود و تعزیرات در دوران معاصر، برای تحکیم حکومت اسلامی، از طریق فراهم آوردن زمینه های علمی دفاع از شریعت اسلامی و کارآیی آن تلاش کرد.

کتاب حاضر از سه بخش تشکیل شده است.
بخش اول: مفاهیم و مبانی تصوریه
بخش دوم: دیدگاه عدم جواز اقامه حدود
بخش سوم: دیدگاه جواز اقامه حدود