اثر حاضر، پژوهشی در مورد لزوم پیوند بین روحانیت با حکومت و سیاست از منظر امام خمینی و نقد دیدگاه های سکولاریستی در این زمینه است. در این پژوهش نخست تعریفی از روحانیت و تاریخچه حضور آن در تاریخ اسلام ارایه شده و پس از آن به بررسی مفهوم دولت اسلامی و ارکان و شاخص های مهم آن پرداخته شده است. نویسنده با توجه به سابقه دخالت قشر روحانیون در امور حکومتی در طول تاریخ اسلام و با توجه به نظریه ولایت فقیه که توسط امام خمینی ارایه شده است، بر ضرورت همکاری روحانیت با نهاد حکومت اسلامی در امور مختلف فرهنگی، سیاسی و اجتماعی از نگاه ایشان تأکید نموده و برخی از نظریه های سکولاریستی مبنی بر جدا بودن نهاد دین از نهاد سیاست و به حاشیه راندن روحانیون از این عرصه را مورد نقادی قرار داده است. وی عوامل پیوند و تعامل روحانیون با حکومت اسلامی و موانع همکاری بین آنان را نیز بیان کرده است.