موضوع جلد اول ، بررسی فقهی احکام شیر دادن به فرزند اعم از فرزند خود و دیگران از منظر فقه امامیه است. در این اثر ابتدا به بحث در مورد احکام محرمیت و معرفی انواع محارم پرداخته شده و پس از آن ارتباط این موضوع با احکام رضاع که یکی از موجبات محرمیت است، تبیین شده است. آنگاه حکم حرمت و جواز شیر دادن به افراد مختلف را از لحاظ ازدواج کردن با آنان به صورت استدلالی بر اساس ادله و روایات مورد بحث و بررسی فقهی قرار گرفته است. نویسنده به تفکیک موارد حرمت شیر دادن را از لحاظ نسبی و سببی بیان نموده و مسایل شرعی مربوط به شیر دادن به فرزند توسط عمه، خاله، مادربزرگ، مادرخانم و دختر و نیز تکلیف فرزندی که از این افراد شیر خورده است را بررسی نموده است. در بخش دیگری از کتاب به بحث در مورد اجرت شیر دادن و شرایط زنان اجیر در این زمینه پرداخته شده و احکام رضاع در مورد کنیز و ضوابط بهره بردن از وی در فرض مذکور بیان شده است. نویسنده همچنین به حکم شرعی شیر خوردن افراد مسن از افراد کوچک تر از خود اشاره نموده و ادله فقهی مربط به آن را نیز بیان نموده است.