زواریان، در این کتاب زندگی فاطمه بنت اسد، دختر عمو و تنها همسر ابوطالب بن عبدالمطلب را در ظریف ترین و زیباترین قسمت های زندگیش روایت می کند. او و ابوطالب اولین زن و مرد از بنی هاشم اند که با هم ازدواج کردند. وی صاحب چهار پسر به نام های طالب، عقیل، جعفر، علی و دو دختر به نام های ام هانی و جمانه بود.
فاطمه بنت اسد یازدهمین فرد و دومین زنی بود که مسلمان شد و اندکی پس از پیامبر(ص) به همراه علی(ع) و فاطمه زهرا(س) به سوی مدینه هجرت کرد و در محلی به نام قبا به ایشان پیوست. فاطمه بنت اسد، مادر علی بن ابی طالب(ع) امام اول شیعیان است. هنگامی که حضرت علی (ع) را باردار بود به طواف خانه خدا آمد و در آن حال دچار درد زایمان شد. او پروردگار کعبه را به یاری طلبید. ناگهان دیوار کعبه شکافت، وی به درون خانه خدا داخل شد و در اّن جا « علی بن ابی طالب » را به دنیا آورد. از فاطمه بنت اسد با عنوان زنی هوشمند، باکمال، عفیف، نیکوسیرت و دانا در تاریخ یاد شده است.
گزیده کتاب
در بخشی هایی از کتاب آمده است: «...در آن بیابان مرموز و ترسناک، ناگهان چیز عجیبی دیدم. شبحی نورانی در برابرم ظاهر شد. آن شبح مانند پاره ای از ماه چهارده بود. سفید و شفاف و نورانی. آن قدر خیره کننده، که من از حضور شیر غافل شدم ...هلهله ای عظیم، جمعیت را از جا کند. همه بی اختیار فریاد می کشیدند. جمعیت، چون امواج خروشان اقیانوسی مواج، روی هم می غلتیدند ... .»