کتاب شناسی فردوسی و شاهنامه (از سال 1357 تا 1387) طبقه بندی، بررسی و توصیف آثار به همراه انگاره های نویسنده از هر کتاب

این کتاب به بررسی و تحلیل کمی و کیفی پژوهشهـای فردوسـی شناسـی پرداختـه و هـدف آن توصیف، تحلیل و طبقه بندی کلیه کتابهایی است که پس از انقـلاب اسـلامی در زمینـه فردوسـی و شاهنامه او نگاشته شده است. دستاوردهای این پژوهش نشان دهنده آن است که تمـام آثـار و تألیفـات فردوسی شناسی را میتوان در سه دسته اصلی: پژوهشهای بنیـادی، کـاربردی و توسـع های، و در 14 شاخه جزیی تر قرار داد. درگـروه اول نویسـندگان بـه تبیـین و تحلیـل مسـائل مفهـومی در شـاهنامه پرداخته اند؛ درگروه دوم زمینه های پژوهش رادرباره شاهنامه و فردوسی، به طریق علمی ـ پژوهشـی، فراهم آورده اند و درگروه سوم پژوهشهای دیگران را درباره فردوسی و شاهنامه، درابعاد مورد نظـر،توسعه بخشیده اند. چشم انداز پژوهش نشان دهنده آن است که بیشترین پژوهشها بـاروش تحلیلـی انجام یافته است. روش این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی است که با تکیه بر منابع کتابخانه های انجام شده است.