نشاط و شادی در اندیشه و سیره حضرت امام خمینی (س)

این اثر مشتمل بر شش فصل معناشناسی نشاط، نشاط در مبانی عرفانی، عواطف خوشایند و عواطف ناخوشایند امام خمینی(س)، نشاط در آموزه های عملی امام خمینی(س)، نشاط بخشی در دوران دفاع مقدس و آسیب شناسی نشاط و شادی در کلام امام خمینی(س) است که در 167 صفحه تدوین شده و بخش زیادی از آن را خاطرات گوناگونی از برهه های مختلف زندگی حضرت امام(س) که جایگاه نشاط و شادی را در زندگی ایشان نشان می دهد تشکیل داده است.

مؤلف در این اثر ابتدا به بررسی و تبیین دیدگاه های متعدد، درباره نشاط و سرور پرداخته و پس از آن با عنایت به شاخص های نشاط و بهجت و سرور و مصادیق آن سیره نظری و عملی امام خمینی(س) را مورد بررسی قرار داده است.

مؤلف در مقدمه خود آورده است: پیامبر اعظم(ص) و معصومان(ع) توجه شایسته ای به مقوله شادی و نشاط داشته اند و زندگی خصوصی و عمومی این بزرگان مؤید این ادعا است. در ادامه مسیر معصومان عظام(ع) عالمان فرهیخته ای بودند و هستند که به انسان به عنوان یک مجموعه نگریسته اند و در ارائه تئوری های عملی زندگی، تمام ابعاد وی را مورد توجه جدی قرار داده اند. از خیل عظیم این عالمان، امام خمینی(س) است که به حق شیوه معصومان را پیش گرفته و همانند سایر موضوعات در موضوع شادی نیز مشی آن بزرگواران را طی کرد.

فصل اول " نشاط و شادی در اندیشه و سیره حضرت امام خمینی(س) " با عنوان معناشناسی نشاط مباحثی نظیر مؤلفه های نشاط، فراگیری توأم با نشاط، پرهیز از سخت گیری و نشاط در تعالیم معصومان را طرح کرده است. فصل دوم نشاط در مبانی عرفانی نام دارد و شادی و خوشحالی شیطان، جوانی پس از پیری، دومین منزل از خودسازی، حفظ نشاط روحی در اندیشه عرفانی، نگاه عارفانه و انتقال عرفان و معنویت به مخاطبین عناوین بخش های آن هستند.

فصل سوم با عنوان عواطف خوشایند و عواطف ناخوشایند امام خمینی(س) برخی خاطرات از ایشان نظیر دیدار با ایثارگران، مهرورزی با اهل خانه، شهادت هفتاد و دوتن، عیادت از کارگران، امام و احترام به سنت های باستانی، جایزه برای نقاشی کودک، اخلاق نیکو و عاطفه خوشایند، امام و ظرافت های اخلاقی در فرانسه و نماز از همه چیز مهم تر است را در خود گنجانده است.

فصل چهارم نشاط در آموزه های عملی امام خمینی(س) نام دارد و جوانی پرنشاط، نشاط در تدریس، فروتنی در برابر علما و اندیشمندان، رجایی رئیس جمهور، سفر نیویورک، شادترین حالات پدر، عالم حقیقی در سیمای خاطرات، مزاح و مطایبه امام، غصه امام خمینی و پدر مهربان بخش هایی از آن هستند.

فصل پنجم با عنوان نشاط بخشی در دوران دفاع مقدس بخش هایی نظیر روحیه و نشاط بخشی حضرت امام(س) به حماسه سازان پاوه، از تو به یک اشاره از من به سر دویدن، تبلور شادی و نشاط در رویای صادقه، نگاه محبت آمیز فرمانده، قلب شهید، چفیه تبرکی، محب و محبوب، عشق علی، عظمت رهبر، از جماران به جبهه ها، چهره نورانی امام و دوبار دست بوسی را در خود جای داده است.

آسیب شناسی نشاط و شادی در کلام امام خمینی(س) فصل ششم و نهایی این اثر است که شگفتی رهبری نسل جوان، موانع شناخت اندیشه حضرت امام(س)، غیبت و فحش، اهمال در خودسازی و گرفتن فکر جوانان بخش هایی از آن هستند. نویسنده در پایان نیز فهرست منابع این اثر را آورده است.