معرفت شهودی از دیدگاه امام خمینی (س)

ناشر این اثر تحقیقی در مقدمه خود آورده است: شناخت جهان و انسان و خدا، در همه تاریخ زندگانی بشر مطلوب بوده و انسان از راه های مختلف برای رسیدن به آن کوشش کرده است. راه شهود در میان راه های معرفت از جایگاه و اهمیت ویژه برخوردار بوده و موافقان و مخالفان فراوانی را همراه خود داشته است. حضرت امام خمینی(س)، با تأیید و پذیرش راههای مختلف، بر ارزش و برتری شهود پای فشرده و شهود و کشف صحیح را مطابق قرآن و سنت و عقل می دانند.

مؤلف نیز در مقدمه خود آورده است: آنچه خواننده پیش روی دارد کوششی است مشتاقانه در دریافت گوهرهای شگفتی که ده ها عارف باطن بین، طی ده ها قرن از دل دریای عرفان نبوی، برآورده اند و بزرگان ما بدان رسیده و چشیده اند. بابی از دین شناسی که بر بسیاری از عالمان دینی همچنان بسته مانده و قرن ها از سوی آنان بی وفایی و بی مهری دیده است.

نویسنده در مقدمه ادامه می دهد: به جرأت می توان گفت علی رغم گام های بلند علمی و عملی که دانشوران بزرگ دینی ما برداشته اند و میراث فرهنگی سترگی که از خود برجای نهاده اند، تاکنون تحقیق جامعی که جایگاه هر یک از این شیوه ها را از نظر عقلی و نقلی مورد بحث قرار دهد و موضوع را از جنبه نظری به بداهت برساند، صورت نگرفته است و کتاب جامعی در مباحث "معرفت در عرفان" به رشته تحریر درنیامده تا بتواند پیچیدگی ها و غوامض این گستره حساس معرفتی را گره گشایی کند.

فصل اول "معرفت شهودی از دیدگاه امام خمینی(س)" با محوریت نظرات حضرت امام به منظور در اختیار قرار گرفتن اطلاعاتی مقدماتی و آشنایی اجمالی ارائه شده است. فصل دوم ضمن ارائه تعریفی از معرفت شهودی، ویژگی های عارف کامل، مراتب کشف و شهود و منازل و مقامات عارفان از منظر امام خمینی را معرفی کرده است. در فصل سوم خواننده با دیدگاه های حضرت امام در خصوص ادراکات قلبی از منظر آیات و روایات و آثار برخورداری از آن آشنا می شود. فصل چهارم نیز به بررسی اقوال اساطین و بزرگان عرفان با محوریت اندیشه های حضرت امام و بررسی تطبیقی میان آنها می پردازد.

در فصل پنجم به موضوع توهم عقل گریزی در عرفان اسلامی و جدایی آن از قرآن و عترت و توضیحات حضرت امام در بیان وجوه نیازمندی عقل و قلب برای تغذیه از وحی می پردازد. فصل ششم نیز به معرفی "قلب" به عنوان ابزار شناخت عرفانی و فرق ادراکات قلبی و عقلی و نگاه قرآن و روایات به این نوع از شناخت پرداخته است.

فصل هفتم با عنوان "شرافت معرفت شهودی" به بیان برتری این نوع از شناخت پرداخته و در فصل هشتم نیز نویسنده آفات معرفت و حجاب های مخصوص آن را از نگاه امام خمینی با محوریت آیات و روایات، موضوع سخن قرار می دهد. فصل نهم زمینه های لازم جهت وصول به معرفت شهودی و آماده نمودن دلها را بررسی کرده است و در فصل دهم میزان صدق و کذب در معرفت عرفانی و امکان ابتلاء به القائات شیطانی را بررسی کرده است. در فصل یازدهم به بررسی سخنان حضرت امام در مورد عارف نمایان و انحرافات ناشی از افکار و اعمال آنها پرداخته شده است. فصل دوازدهم نیز انتقاد حضرت امام از مخالفین عرفان اسلامی آورده شده و به برخی شبهات در این زمینه پاسخ داده شده است. فصل سیزدهم نیز به بررسی تفاوت معرفت شهودی و تجربه عرفانی پرداخته است.

در پایان این اثر پژوهشی و ارزشمند فهرست آیات و روایات و اشعار و منابع مورد استفاده در کتاب افزوده شده است.