مکتب فقهی امام خمینی (س)

«امام خمینی»(س) یکی از شگفتی های قرن حاضر است؛ شخصیتی که کمالات علمی و عملی را با هم در خویش گرد آورد. در این کتاب اصول و اندیشه های امام خمینی(س) در روش فقهی ایشان مورد بررسی قرار می گیرد.

سؤال اصلی این تحقیق این است که مؤلفه ها و ویژگی های اندیشه و مکتب فقهی امام خمینی چیست؟ یافتن پاسخی منطقی برای این پرسش در گرو روشن شدن برخی پرسش های دیگر است، نظیر این که مؤلفه و شاخص های مکتب در علوم چیست؟ شاخص های مکتب در علم فقه چیست؟ علم فقه با چه علومی ارتباط دارد؟ و سرانجام علم فقه چه جایگاهی در اندیشه ی اسلامی دارد؟ در بخش اول کتاب به پرسش های فرعی و تبعی پاسخ داده خواهد شد.

در بخش دوم کتاب به پرسش اصلی کتاب پاسخ داده خواهد شد که ویژگی های مکتب فقهی امام در دو قسمت زیر بنا ها و رو بناها تبیین شده است.

به طور کلی سازماندهی این کتاب به شرح زیر است.

بخش اول: کلیات

بخش اول در بردارنده ی مباحثی است که پاره ای از آن ها به جایگاه فقه از دیدگاه اسلام و امام می پردازد و پاره ای دیگر علوم مقدماتی و مرتبط با فقه را روشن می نماید و برخی دیگر مبادی تصوری بحث که مهم ترین آن ارائه ی سیمایی کلی از مکتب در علوم (به ویژه علم فقه) است- را مورد بررسی قرار می دهد. لذا فصل های این بخش عبارتند از:

فصل اول: پیشینه و تعریف مکتب در علوم؛

فصل دوم: شاخص های مکتب در علم فقه؛

فصل سوم: رابطه ی فقه با سایر علوم؛

فصل چهارم: جایگاه فقه در اندیشه ی اسلامی.

بخش دوم: عناصر مکتب فقهی امام (س)

در این بخش به بررسی عناصر مکتب فقهی امام در شش فصل می پردازیم. روشن است که نوع تلقی امام از دین و فقه در شکل دهی به مکتب فقهی ایشان مؤثر بوده است، همان طور که نگاه حکومتی ایشان به فقه، یکی از محور های اصلی مکتب فقهی ایشان است. نقش زمان و مکان در اجتهاد و ولایت مطلقه ی فقیه، دو محوری است که امام به صراحت مطرح کرده است و محور اخیر در لابه لای مباحث ایشان به چشم می خورد. عناوین این شش فصل عبارتند از:

فصل اول: اهداف دین؛

فصل دوم: اهداف فقه؛

فصل سوم: نگاه حکومتی به فقه؛

فصل چهارم: نقش زمان و مکان در اجتهاد؛

فصل پنجم: ولایت مطلقه ی فقیه،

فصل ششم: نگاه عقلایی پررنگ به مباحث معاملات