روش شناسی تأمین مالی به سوی تأمین مالی معنادار

معرفی کتاب

نویسنده در کتاب حاضر به دنبال نقد رشته تأمین مالی، مدل ها و نظریه های آن می باشد.
این اثر از شش بخش و در قالب پانزده فصل تشکیل شده است. این کتاب نقدی بر علم اقتصاد مالی یا تأمین مالی علمی و دانشگاهی است .

فصل اول به عنوان مقدمه کتاب در مورد تأمین مالی و فلسفه آن؛ تأمین مالیبه عنوان یک علم اجتماعی؛ تأمین مالی بدون معنا؛ و تأمین مالی معنادار بحث نموده است و مقداری نیز در مورد هر فصل به توضیح پرداخته است.

نگارنده در فصل دوم با عنوان «علم گرایی»؛ سعی بر آن دارد که نشان داده شود علم در حقیقت یک فلسفه است . آزمایش گری ، واقعیت و استدلال ، آرمان های دست نیافتنی هستند؛ درحالی که علم به همان اندازة فلسفه جنبه گمانه زنی ، اعتقاد و لفاظی دارد. بخش اول فصل حاضر، به این بحث اختصاص دارد که چرا علم را باید یک فلسفه دانست . در بخش دوم خاستگاه تاریخی فلسفه علم نوین مورد بحث و بررسی قرار می گیرد و در بخش سوم به تمایز بین تصور از علم به عنوان «علم » و واقعیت علم به عنوان «فلسفه » پرداخته می شود.

در فصل سوم با عنوان «توجیه فلسفی : اثبات گرایی فریدمن»؛ نگارنده در مورد اثبات گرایی منطقی ؛ «اثبات گرایی » فریدمن ، داده ها، و مفروضات آن بحث نموده است.

فصل چهارم با عنوان «نقدی بر اثبات گرایی فریدمن»؛ اقتصاد اثباتی از نقطه نظر چگونگی هدایت تحقیقات و فرآیند کشف در اقتصاد مالی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

فصل پنجم با عنوان «پارادایم های تأمین مالی و سیر تکامل آنها» ؛ پیرامون تأمین مالی شرکتی و در زیرشاخه های نظریات در زمینه بی تناسبی؛ دوران بعد از نظریه MM در باب هزینه سرمایه؛ قیمت گذاری دارایی سرمایه ای؛ و خرده ساختار بازار بحث شده است.

فصل ششم با عنوان «تأمین مالی اثباتی ، هنجاری یا سودمند»؛ پیرامون تاریخچه CAPM، مدل های مختلف قیمتگذاری دارایی سرمایه ای ، CAPM سودمند، اسلاف CAPM، قاعده بازدهی ـ واریانس مورد انتظار، آزمودن فرضیه هنجاری ، CAPM اولیه ، مدل رجحان نقدینگی توبین ، CAPM اولیه شارپ ، CAPM بالنده ، آزمودن CAPM، CAPM امروزی ، ناکامی CAPM-P، و سوء شهرت CAPM بحث و بررسی شده است.

فصل هفتم با عنوان «مخاطره یا عدم قطعیت و احتمال : زبان و مفاهیم»؛ پیرامون تأمین مالی ، زبان و بازگردان ؛ نظریه های احتمالات؛ و حساب احتمالات و مخاطره اقتصادی بحث شده است.

فصل هشتم با عنوان «تاریخچه «اندازه گیری » مخاطره پذیری»؛ پیرامون احتمالات و مخاطره در اقتصاد تا سال 1930 و احیای روش اندازه گیری مخاطره با احتمالات بحث شده است.

فصل نهم با عنوان «زبان ریاضیات»؛ در مورد علم و ریاضیات و تأمین مالی و علم آمار بحث شده است.

در فصل دهم با عنوان «زبان تأمین مالی : یک دوگانگی فرهنگی»؛ در مورد صنایع ادبی ؛ گویش خیابانی؛ کاربرد استعاره در تأمین مالی؛ و دوگانگی زبان در تأمین مالی اهل علم و تأمین مالی اهل عمل بحث شده است.

در فصل یازدهم تحت عنوان «چگونه و چرا چنین شد؟»؛ در مورد ضرورت وجودی روش شناسی اثباتی در تأمین مالی بحث شده است.

در فصل دوازدهم با عنوان «پیشه و عمل»؛ در مورد تأثیرگذاری بر محیط عقلی؛ استنباطهای غیر رسمی از محیطهای عقلی و خارجی ؛ تأثیرگذاری بر محیط خارجی و پیامدهای مترتب بر تأمین مالی بحث شده است.

فصل سیزدهم با عنوان «معنا»؛ در مورد ساختارگرایی؛ علم التفسیر؛ نظریه انتقادی و نوگرایی و فرانوگرایی (مابعد نوگرایی ) بحث شده است.

در فصل چهاردهم با عنوان «روش های بدیل (جایگزین )»؛ پیرامون سنت تحقیق به روش کمّی و مسیرهای جدید در تأمین مالی بحث شده است.

فصل پانزدهم نیز به ملاحظات پایانی و جمع بندی اختصاص دارد.