امام از حیث امامت و به پیروی از سلف صالح برای پیشبرد انقلاب اجتماعی خویش ناگزیر از ایجاد انقلاب تربیتی در هواداران و پیروان خود بوده است. چنانکه همیشه انقلاب تکاملی اسلام مسبوق به تحول اندیشه و عمل مسلمین است. این تحول در جریان تربیت اسلامی براساس «طرد انانیت» و «طرد ثنویت» ممکن گردید. نکته ظریف در اندیشه تربیتی امام«انانیت» و «ثنویت» لازم و ملزوم یکدیگرند و چنان در هم آمیخته اند که مرزبندی و جداسازی آنها از هم ناممکن بوده؛ و حتی نمی توان یکی از اصل و منشأ و دیگری را فرع و منشعب دانست.