کتاب موسیقی کبیر

براساس گفته فارابی در آغاز کتاب، این کتاب به کتاب دیگری محلق بوده که مؤلف در آن به شرح نظریات دانشمندان پیشین در هنر موسیقی پرداخته و اشتباه­های آنان را تصحیح کرده است اما ظاهراً کتاب مذکور مفقود و یا گمنام مانده است.

این کتاب از جمله نوشته های خطی قدیمی به زبان عربی است که به دلیل کثرت مطالب، قدمت اصطلاح های به کار برده شده، عمق معانی،اشکال خواندن و فهم آن و فراوان نبودن نسخه های کامل در کتابخانه های عمومی و همچنین به سبب آنکه اقدام به تحقیق تنها در آن فایده چندانی نداشته و شرح معانی و توضیح اشکالات مطالب مستلزم آگاهی در این گونه مباحث بوده است و نیز بیرون آوردن معانی از مراجع مختلف برای فهم مطلب، تخصص و فراغت زیاد لازم داشته است، پژوهندگان تنها به قسمت هایی از این کتاب مراجعه کرده اند یا پاره ای از آن را در مواقع مناسب مورد توجه قرار داده و به همین بسنده کرده اند.

فارابی بخش دوم را به سه فن تقسیم کرده است: در فن اول به اصول هنر پرداخته و آن را اُسطقسات هنر موسیقی نام نهاده است ودر دو مقاله به موضوع ایجاد نغمه­ها و اصوات، علل زیری و بمی آن­ها، تعریف ابعاد موسیقی و مقادیر عددی آن­ها در ترکیب، جمع، تصنیف و تقسیم آن­ها و بحث در اقسام جمع­های تام یا (گام­های کامل) شامل نغمه­های متجانس می­پردازد.

در فن دوم فارابی آلات موسیقی زمان خود را در دو مقاله معرفی کرده است. در مقاله اول عود و ملایمت­هایی را که در این ساز معمول است و در مقالة دوم انواع تنبور، نی، رباب و سنتور را شرح داده است و در فن سوم فارابی در دو مقاله به ترکیب نغمه­ها و راه­های آهنگ­ها و ساختن آهنگ­های نمونه پرداخته است.