سازمان های بین المللی به عنوان پدیده ای واقعی که ناشی از جدال بین آرمان و واقعیت هستند، باید مورد مداقه بیشتری قرار گیرند. از تواقصی چون ساختار غیر دموکراتیک، رنجح می برند ولی از طرفی دیگر نباید گمان کرد که راهکار عملی ، کنار گذاشتن صورت مسئله است؛ زیرا تجربه تاریخی نشان داده است که وجود نهاد های قانون مند بهتر بروز جنگ است.به علاوه دستیابی انسان به قدرت تخریب کامل و سلاح هسته ای ضرورت اتکاء بر ساختار های هرچند ناقص برای فرار از نابودی بدون پیروزی همگان را دوچندان کرده است. این کتاب با این نگاه به بررسی نقاط ضعف و قدرت این پدیده واقعی پرداخته و با تئوریزه کردن فرآیند تغییرات به دنبال کشف راطه بین نظریه و عمل است و برای این کار از نمونه ها و مصادیق مختلف بهره برده است. کاربرد عملی این کتاب را نباید در مثال های متعدد آن و آشنایی با ساختار قانونی حقوقی سازمان های مختلف دانست، بلکه باید در تغییر ادراک ما در جهت استفاده بهینه از این پدیده جستجو نمود. امری که بویژه برای سیاست سازان و تصمیم گیرندگان سیاسی حائز اهمیت است.