امام خمینی (س) و مفاهیم اخلاقی 23: توبه

در مقدمه این کتاب آمده است که حجاب های چندی، نسل جوان را از شناخت اندیشه های جامع و منظومه فکری و گستره شخصیت امام خمینی (س) باز می دارد. یکی از این پرده ها حجاب معاصرت یا هم روزگاری است. این نکته موجب شده است تا دقیقاً گستره و نفوذ اندیشه و آرای امام آنگونه که باید شناخته نشود. غلبه بر این مانع غالباً تنها از طریق گذر ایام حاصل می گردد. مجموعه " امام خمینی و مفاهیم اخلاقی " کوششی است برای فرارفتن از پاره ای از این حجاب ها و آشنا ساختن نسل جوان با یکی از ابعاد اساسی امام، یعنی بعد اخلاقی. نویسندگان این مجموعه کوشیده اند تا مفاهیم کلیدی اندیشه اخلاقی امام را به گونه ای منظوم وار توضیح دهند و زمینه را برای درک کامل تری از آرای اخلاقی امام فراهم آورند. مفروض نویسندگان این مجموعه آن بوده است که نقطه عزیمت امام اخلاق بوده و حتی نگاه ایشان به سیاست از این منظر بوده است. لذا پدید آوردن چنین مجموعه ای برای فهم اندیشه مرکزی ایشان لازم است.

در ارائه این مجموعه جنبه های خاصی مرود نظر نویسندگان است که از آن جمله می توان به رعایت نثر معیار و توجه به اصول درست نویسی و رعایت جنبه برانگیزندگی در نوشته اشاره کرد، چرا که هدف اخلاق برانگیختن انسان و تشویق او به تغییر خویش است، و در عین حال پایبندی به جنبه استدلالی بحث.

از دیگر جنبه های مورد نظر نویسندگان در این مجموعه بهره مندی از میراث ادبی و اخلاقی گذشته و پیوند آرای امام بدان و کوشش جهت ارائه نگاهی تازه و کارگشا به مباحث اخلاقی است.

در پیشگفتار این کتاب مؤلف این چنین می نویسد: توبه از منظر آموزه های اسلامی، از جایگاهی بس رفیع برخوردار است و به یقین هیچ یک از کتاب های آسمانی ، از حیث جامعیت و گستره معنایی توبه به پای قرآن کریم نمی رسد.

از آنجا که از میان وجوه یاد شده امام خمینی وجهه عرفانی و اخلاقی ایشان برجستگی ویژه ای دارد و به تعبیر دیگر برجسته ترین وجهه و حیثیت در شخصیت امام در پیام و اقدام او است در این رساله که بنای آن بر اجمال و ایجاز است به تحلیل عرفانی و اخلاقی در باب توبه از دیدگاه امام خمینی بر پایه آنچه در حدیث هفدهم شرح چهل حدیث آمده است پرداخته شده است.