سلسله مباحث برنامه سمت خدا: سیره علوی (تربیتی، اقتصادی و حکومتی)

امام علی(ع) در زندگی شخصی خود نیز این سیره را انجام می دادند؛ در روایت آمده است که ایشان هر روز از اذان صبح تا طلوع آفتاب به عبادت می پرداختند و بعد از طلوع آفتاب مردم جمع می شدند و ایشان قرآن و مسائل دینی را برای آنان بیان می کردند.وی با اشاره به نامه 53 نهج البلاغه که خطاب به مالک اشتر است، ابراز داشت: یکی از ویژگی های مسؤولان حکومت علوی رفت و آمد و همنشینی با علما و اهل حکمت است.مبلغ حوزه علمیه در ادامه با بیان این که مسؤولان در حکومت اسلامی نباید تنها به صدور دستور العمل های کلی اکتفا کنند، اظهار داشت: نقل شده است امیرمومنان(ع) از بازار عبور می کردند جوان خیاطی را دیدند که در حال آواز خواندن است ایشان آن جوان را توصیه به خواندن قرآن کردند او پاسخ داد خواندن قرآن را بلد نیستم امام علی(ع) چیزی در گوش آن جوان گفتند و او حافظ تمام قرآن شد. سیره تربیتی حضرت به این صورت است که همه موارد در نظر گرفته می شود.وی با اشاره به بخش کلمات قصار نهج البلاغه شماره 150 که امام علی(ع) 28 دستور تربیتی را در آن جا بیان می کنند افزود: اولین توصیه ایشان این است که از کسانی نباشید که بدون عمل می خواهند آخرت خوبی داشته باشند و به خاطر آرزو های طولانی، توبه را به تاخیر می اندازند.مهمان برنامه سمت خدا با اشاره به خطبه 176 نهج البلاغه خاطرنشان کرد: عمل و تلاش، کار را به پایان رساندن، استقامت، صبر و ورع مواردی است که عمل کننده آن مورد شفاعت امیر مومنان(ع) قرار می گیرد.وی در ادامه با اشاره به دستورات دیگر تربیتی امام علی(ع) ابراز داشت: ایشان کسی را که زاهدانه سخن می گوید اما دنیا را طلب می کند مذمت کرده و می فرماید اگر هر چه از دنیا به او بدهند سیر نمی شود و با این که از شکر چیزهایی را که خداوند به او داده عاجز است باز هم دنیا را طلب می کند.حجت الاسلام حسینی قمی با بیان این که سیره تربیتی حضرت تنها کلامی نبود، اضافه کرد: سید بن طاووس نقل می کند روزی امیرمومنان(ع) دو مهمان داشتند که در صحن دارالاماره منتظر حضرت بودند؛ ناگهان امام علی(ع) از اتاقشان بیرون آمدند در حالی که به گونه ای گریه می کردند که دستانشان را به دیوار گرفته و پایین آمدند و می گفتند قطره ای اشک از خوف خدا دریاهایی از آتش را خاموش می کند؛ مهمان ها نیز با دیدن این صحنه شروع به گریه کردند و از حضرت پرسیدند شما دیگر چرا گریه می کنید؟ ایشان پاسخ دادند که در فردای قیامت چیزی از اعمال ما مخفی نیست و خداوند از رگ گردن به ما و شما نزدیک تر است. امیرمومنان(ع) نه تنها با کلام بلکه با عمل خود افراد را هدایت می کنند.