دین و سیاست در نظام بین الملل معاصر

در این کتاب، مؤلف به بررسی ارتقای نقش آفرینی دینی در سطح بین المللی می پردازد و نشان می دهد که چگونه دین می تواند منبع مهمی برای ارتقای مشروعیت این دسته از بازیگران محسوب شود.
البته این نقش آفرینی و تأثیر بدون محدودیت های مربوط به خود نمی باشد که باید به بررسی این محدودیت ها و تنگناها و چالش ها نیز پرداخت. به ویژه در این کتاب مطالعه خوبی در مورد ارتباط متقابل دین و سیاست انجام گرفته است و تأثیرگذاری ها و تأثیرپذیری های آن با جزئیات در مناطق مختلف جغرافیایی دنیا مانند آسیا، آمریکای لاتین خاورمیانه و اروپا نشان داده شده است.
مؤلف معتقد است که نقش آفرینی دینی در عرصه سیاست دارای جنبه های مثبت و منفی است که در این راستا با ارایه نمونه های مختلف ایده خود را مورد بحث و استدلال قرار می دهد. فرضیه کتاب این است که اگر چه سکولاریسم غربی بعد از وستفالی (1648-1618) و جنگ های سی ساله در دنیا متداول شد اما، امروزه احیای حرکت های دینی را به نوعی در دنیا شاهد هستیم که از ابعاد آن تساهل دینی و گفتگوی بین ادیان است.
رهبران سیاسی و دینی در قرن بیست ویکم در موفقیت ها و شکست هایشان به طور اجتناب ناپذیری به یکدیگر وایسته هستند. نخبگان غربی چندان آماده رهبری چنین دنیایی با چنین شرایطی نیستند چرا که آنها دارای آموزش و ذهنیات های سکولار هستند. این در حالی است که نظامهای ای ام سی نیز به بحران های گوناگون اجتماعی، زیست محیطی، دینی و سیاسی منجر می شوند.

این کتاب به دو بخش تقسیم شده است:
دین و سیاست در پارادیم نوین جهانی و دین در سیاست جهانی معاصر.

بخش اول یعنی فصل های اول تا چهارم، ارایه کننده پارادیم است، دین را تعریف می کند، عملکرد آن را توصیف و روابط آن را با سیاست توضیح می دهد.
فصل اول ارایه کننده پارادایم به شکل کلی بوده و سپس هر سه نظام ای.ام.سی مورد مطالعه قرار می گیرند.
فصل دوم دیدگاه سیاسی
و فصل سوم دیدگاه دینی را مورد نظر قرار می دهد.
سپس فصل چهار به هفت سنت دینی جهانی و تأثیرات سیاسی برجسته آنها تأکید می نماید.

بخش دوم کتاب فصل های پنجم تا دهم به بررسی دین و سیاست در جهان معاصر می پردازد تا نشان دهد که چگونه این موضوع در فهم پارادیم نظام بین الملل معاصر حایز اهمیت است.
خواننده فایده این مطالعه را با توجه به دو عامل متوجه می شود: همگرایی عمودی و افقی چهار نظام جهانی و واکنش انواع مختلف ایدئولوژی های سیاسی دینی و سازمان ها به جهانی شدن.
هر کدام از این فصول به نوعی تأکید کننده تعامل بین نظام های سیاسی و ای ام سی است.
در بخش دوم، فصول پنجم تا دهم در برگیرنده پنج مطالعه منطقه ای و یک فصل خلاصه است.
هر فصلی به مقایسه سیاست دین اصلی در درون هر منطقه می پردازد: غرب (مسیحیت، اسلام، یهودیت)، شرق آسیا (بودائیسم مسیحیت، کنفوسیوس، مائوئیسم) جنوب آسیا (هندو، اسلام، بودائیسم) خاورمیانه و شمال آفریقا (یهودیت، اسلام، مسیحیت) آمریکای لاتین (ادیان بومی کاتولیک و پروتستان)، بنابراین بخش دوم به ما کمک می کند تا سیاست ملی، منطقه ای و بین المللی معاصر را بیشتر متوجه شویم.

کتاب همچنین دارای دو ضمیمه می باشد.
ضمیمه اول: سی سال از جوایز صلح نوبل، 2004-1975، و ضمیمه دوم: چارت پارادایم و سؤال های دسته بندی شده.