ایثار و شهادت در مکتب امام خمینی (س)

شهادت در قاموس دین فدا کردن جان خویش در راه ارزشهای الهی و دستیابی به حیاتی ابدی است. به همین دلیل اگر کسی فاقد مایه های معنوی باشد، شهادت طلبی او معنایی نخواهد داشت. این خداباوری و معاد اندیشی است که به شهادت معنا می دهد و از آنجا که در این نوع جهان بینی، شهید به حیاتی بالاتر و لا یزال دست می یابد، جان نثاری اش معقول است و گرنه عاقلانه نیست که کسی برای دستابی به رفاه و زندگی دنیایی خود و یا دیگران، از جان خویش در گذرد. شهادت و شهادت طلبی، میوه شجره طیبه اعتقاد به (احدی الحسنیین) است که یک از دو پیروزی را برای مجاهدان در راه خدا نوید می دهد. «خداوندا دفتر و کتاب شهادت را همچنان به روی مشتاقان باز بگذار و ما را هم از وصول به آن محروم مکن».

«ایثار و شهادت در مکتب امام خمینی» عنوان دفتر یازدهم از مجموعه تبیان می باشد؛ از آنجا که شهادت از جمله مفاهیم والایی است که ویژه قیامها و انقلابهای مکتبی و الهی است، ارزش و اعتبار آن نزد امام راحل، پروندة مختومه ای نبوده که خدمت به خانواده های شهدا آخرین برگ آن باشد.
در این اثر افکار و نظرات ایشان در ارتباط با این موضوع در هفت فصل جداگانه با عناوین؛ فرهنگ شهادت، خانوادة شهدا، سایر ایثارگران، بستر تاریخی شهادت، ایام الله خونبار در انقلاب اسلامی، اسوه های شهادت در عصر حاضر و احکام و استفتائات مربوط به شهدا، بیان گردیده است.