موضوع اثر حاضر،بررسی دیدگاه های ابن سینا، ملاصدرا، ابن عربی و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی در مورد معرفت وحیانی به عنوان منبعی مستقل برای درک و شناخت است.
در این نوشتار ضمن بررسی ویژگی های قوه ادراک و معرفت انسان به عنوان ابزار شناخت، به یک نوع معرفت ویژه که پیامبران الهی از طریق وحی به آن دسترسی پیدا می کنند اشاره شده و ویژگی معرفت وحیانی و اثبات برهانی بودن این نوع معرفت مورد تجزیه و تحلیل فلسفی قرار گرفته و دیدگاه های چهار تن از فلاسفه و اندیشمندان مسلمان یعنی ابن سینا، ملاصدرا، ابن عربی و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی در مورد معرفت وحیانی و مولفه های آن بیان گردیده و اختلاف نظر و اتفاق نظر آنان در این زمینه منعکس گردیده است.
نویسنده قوه وحی نبوت را قوه ای غیر از حس ، عقل و قلب برشمرده و درک چنین معرفتی را ویژه و مخصوص انبیای الهی توصیف کرده است.
کتاب حاضر از پنج فصل به شرح زیر تشکیل شده است:
فصل اول: کلیات و معناشناسی
فصل دوم: منبع معرفت به معنای قوه ادراک
فصل سوم: قوه وحی نبوت
فصل چهارم: قوه وحی نبوت، قوه ای غیر از حس، عقل و قلب
فصل پنجم: بررسی دیدگاه ها، جمع بندی و نتیجه گیری