از هی لی به عنوان کسی که از مهارت های کافی برای شکستن قدرت و استراتژیست نظامی برخوردار است و این مهارت ها را به فنون درمانی قابل توجهی تبدیل کرده است، یاد می شود (1990). در مجموع، جی هی لی مبدع با تجربه ای است که جدال و تغییر را ایجاد کرد.
ظهور بیمارستان های روانی بزرگ در حومه یا دور از شهرها، میراث روشنگری قرن هیجدهم است. این بیمارستان ها که به دلایلی در حومه شهرها و یا محیط های روستایی قرار دارند، طبیعتا با مشکلاتی مواجه اند که عملا موفقیت آن ها را مورد تردید قرار می دهد. قرار داشتن این بیمارستان ها در محیط انزوا و دور از شهر، به منزله راندن بیماران از محیط جامعه است که برای بیمار یک تجربه اجتماعی منفی محسوب می شود. بستری شدن در بیمارستان، روال عادی زندگی بیمار را دچار وقفه می کند. زیرا از یک سو خانواده و محیط طبیعی، خود را با فقدان وجود او تطبیق می دهند، و از سوی دیگر بیمار هم خود را با محیط بیمارستان تطبیق داده و بازگشت او به دامن خانواده و جامعه هر روز دشوارتر می شود. نویسنده این کتاب معتقد است تاسیس «مراکز بهداشت روانی جامعه» و حتی به قولی خود «روان درمانی خانواده» تلاشی است برای بازگشت دادن بیماران روانی به دامن جامعه و درمان آن ها در بستر طبیعی محیط زندگی خود آن ها. ایده های این کتاب الهام بخش یک نظام سالم تر و کارآمدتر روان درمانی در جامعه است و به تدارک امکانات گسترده تر عرضه خدمات روانی به عموم و امکانات تربیت درمانگرانی که از تحصیلات و کارآموزی مفید و موثر برخوردار باشند کمک می کند.