گنجینه حکمت در آثار نظامی

به توضیح مولف یکی از علل بررسی آثار شاعر در زمینه حکمت پاسخ به این پرسش بوده که چرا به نظامی ، حکیم گفته می شود؟
روش کار در تدوین کتاب «گنجینه حکمت در آثار نظامی» بنا به توضیح مولف چنین بوده است:
در وهله نخست سعی شده است مفهوم حکمت و اخلاق- که اجتماع در بطن آن قرار می گیرد- نزد حکمای ایرانی و یونانی از ایام قدیم تا عهد نظامی و پیگیری آن تا قرن هفتم که به خواجه نصیر طوسی ختم می شود، بدست آید.
در این بخش از تحقیق، توجه بیشتر بر آراء ارسطو و افلاطون از حکمای یونان، و فارابی، امام محمدغزالی و خواجه نصیرطوسی معطوف گشته است.
پس از حضور ذهن نسبت بدانچه که از مفهوم حکمت به ذهن اهل حکمت در قرن ششم به میراث رسیده است، پنج گنج نظامی بیت به بیت مورد مطالعه قرار گرفته و نکات اخلاقی، حکمی و اجتماعی آن بر روی برگه ها یادداشت گردید. برای آنکه اطلاعات بدست آمده بر طبق اصولی منظم تدوین شود، به روش کار قدمای حکیم بذل توجه شد.
در این مرحله بیشترین اقتباس از طبقه بندی خواجه نصیر در اخلاق ناصری- که در مقام قیاس با کتابهای مشابه دقیقترین- ملاحظه شد- بعمل آمد.