بیا تا جهان را به بد نسپریم: پیام اخلاقی حکیم ابوالقاسم فردوسی

کتاب بحثی است در ایمان و آرمان فردوسی و تاثیر شاهنامه از قرآن و احادیث معصومین(ع) همراه با نقد نظریات و آرای برخی از شاهنامه پژوهان معاصر . نویسنده در دو فصل نخست کتاب از تبلیغات دوران پهلوی به مثابه شیوه ای در تحریف تاریخ و ایجاد تقابل مصنوعی میان ایران و اسلام، به تفصیل سخن می گوید .
وی معتقد است : (اصولا در عصر پهلوی، بر فردوسی دو گونه ستم رفت : یک نوع ستم با هتاکی صریح به ساحت شاعر صورت گرفت و ستم دیگرـ که شایعتر و از جهاتی بدتر بود ـ با مسخ و تحریف شخصیت و پیام وی)

نگارنده در ادامه، مباحثی از این دست را مطرح می سازد : ((تابش آفتاب قرآن و عترت(ع) بر آفاق شاهنامه))، ((تشیع و شاهنامه ;سرنوشت یکسان در تاریخ ایران))، ((ابیات مدح خلفا در شاهنامه ;اصیل یا الحاقیه))، ((دیپاچه شاهنامه ;برگی زرین از کلام و حکمت شیعی))، ((فردوسی، پیرو استوار رسول(ص))) .در آخرین بخش کتاب پنج ضمیمه با این عناوین مندرج است : ((پورداود ;قصه یک استحاله))، ((نیما یوشیج ;طعنه بر سیمرغ))، ((چالش با محمود شیرانی))، ((تحریف متون و مصادر کهن، توطئه ای مستمر بر ضد مذهب اهل بیت(ع))) و ((رفض و رافضی با نامی مستعار برای تشیع اثنی عشری)) .