نگارنده کتاب را در دو بخش کلی تنظیم کرده است .بخش نخست حاوی کلیاتی در باب مناجات است، که طی آن درباره واژه مناجات، لذت در مناجات، دعا در مناجات، تاثیر مناجات و نظایر آن توضیحاتی به دست داده می شود .در بخش دوم جلوه های دعا و مناجات در نثر فارسی از نیمه دوم قرن چهارم تا قرن هفتم بررسی شده است .افزون بر آن مطالبی درباره بررسی محتوایی دعا و مناجات، بررسی آثار گزیده دعا، نیز بررسی ساختاری دعا و مناجات در نثر فارسی فراهم می آید .بخش انتهایی کتاب شامل نمایه های گوناگون است .