بیمارستان ها و مراکز درمانی در ایران: با رویکردی به پزشکان و وضعیت پزشکی (از آغاز تا دوران مشروطه)

کتاب بیمارستان ها و مراکز درمانی در ایران تا دوران مشروطه، به ارائه مطالبی به شیوه توصیفی ـ تحلیلی درباره بیمارستان ها، مراکز درمانی و وضعیت پزشکی و پزشکان در ایران پیش از اسلام تا سال 1285 شمسی می پردازد. نگرش ایرانیان به بیماری ها و بیماران، و چگونگی برخورد ایرانیان با بیماری ها و چرایی و چگونگی ایجاد و احداث مراکز درمانی در ایران و انیران به همراه تشریح ساختار و تأسیسات این مراکز درمانی و چگونگی علم پزشکی و پزشکان، از مباحثی است که در بخش های چهارده گانه این پژوهش مورد بررسی قرار می گیرد.

مباحثی همچون نگرش و اقدامات شاهان در راستای بنیاد مراکز درمانی، تحولات حاصل از روابط و تعاملات ایرانیان و انیران شرقی و غربی نیز از دیگر مباحث موجود در این کتاب است. در واقع نوشتار حاضر در نظر دارد به سیر علوم پزشکی و فراز و فرود این دانش و بنیان مراکز درمانی در ایران از آغاز تا دوران مشروطه پرداخته و پیشرفت یا رکود و پسرفتِ علوم پزشکی را مورد مطالعه قرار دهد تا بتواند در این خط سیر با نگاهی به اقدامات صاحبان قدرت و مکنت به دانش پزشکی، جهان بینی ایرانیان را نسبت به بیماری و درمان آشکار سازد و همچنین با توجه به عملکرد دانشمندان و حکما، علل عقب ماندگی و یا شکوفایی علوم مختلف و به ویژه علوم پزشکی در ایران را در سده های مختلف تاریخی ایران زمین، نمودار و نمایان سازد.