مقدمه ، غزل ها ، قصاید ، ترکیب بندها ، قطعه ها ، مثنوی ، چهارپاره و واژه نامه بخشهای مختلف کتاب یادگار گل سرخ را تشکیل می دهد . امیری فیروزکوهی ( 1363- 1288 ) که ساعد باقری و سهیل محمودی او را سرآمد شاعران حکمت پیشه پارسازیست معرفی می کنند در دهکده فرح آباد فیروزکوه پا به عرصه حیات نهاد . او از همان هفت سالگی به همراه پدر به تهران آمد و به تحصیل در مدارس تازه تاسیس آن روزگار پرداخت . امیری فیروزکوهی و رهی معیری در بیست سالگی دوستی و رفاقتی را آغاز می کنند که تا آخر عمر ادامه می یابد . آنها با علاقه بسیار موسیقی را می آموزند .
امیری خود تا سالها تار می زده و با آواز برزگان عصر مانند غراب و نکیسا و تاج الذاکرین همسازی می کرده است . امیری فیروزکوهی نرسیده به سی سالگی تحولی عمیق در درونش ایجاد می شود و شیوه زندگی اش را تغییر می دهد و به فراگیری دانش های کلاسیک ادبی و فلسفی و دینی و فقهی می پردازد . امیری همچنین با شاعران نامدار روزگار خود و موسیقی دانان سرشناسی که هر یک در تاریخ هنر شهرت دارند حشر و نشر داشته است . امیری فیروزکوهی در مهرماه 1363 شمسی در تهران دعوت حق را لبیک گفت وپیکرش در حرم حضرت عبدالعظیم به خاک سپرده شد.