تفسیر آیه نور (الله نور السماوات و الارض)

این کتاب مشتمل بر ده مجلس است که حاصل سخنرانی های حضرت علاّمه طهرانی ـ رضوان الـله علیه ـ پیرامون تفسیر عرفانی، اخلاقی آیه نور در مسجد قائم طهران می باشد که به بررسی مکتب ها و نگرش های مختلف کلامی درباره اسماء و صفات و رؤیت و لقاء حضرت حق می پردازد که توسط بعضی از اصدقاء ایمانی ایشان صوت آن پیاده شده و پس از ویرایش و تصحیح به همراه مقدمه ای نفیس از فرزند بزرگوارشان حضرت آیة الـله حاج سیّد محمّد محسن حسینی طهرانی طبع و نشر گردیده است.

برخی از مطالب مهم این کتاب که در ده مجلس تدوین یافته عبارتند از: «اشکالات وارد بر نظر وهابی ها و اخباری ها در تفسیر آیه نور»،«چگونه می شود به پروردگار معرفت پیدا کرد»،«مکتب های مختلف دربارۀ ذات و افعال حق»،«آیات و روایات دالّه بر امکان لقاء خداوند»،«همه موجودات عالم هستی آیات پروردگارند»،«برای شناخت خدا باید از غیر خدا چشم فرو بست»،«کلامی در باب اعجاب نفس انسان»،«نگاهی به سیر تکاملی انسان در بستر تکوین»،«انسان می تواند به مقام اسماء و صفات کلیه الهیه برسد.

در این کتاب مرحوم علامه طهرانی با بیانی شیوا و شیرین، بدون اغلاق و استعمال الفاظ و اصطلاحات صعب، به کیفیت نزول و سریان نور توحید بر همه مظاهر و قوالب عالم تعینات می پردازد و توجیه این مسأله خطیر اعتقادی را برای عموم افراد و در خور فهم و رشد آنها محقق می سازد.

در جلسه هشتم کتاب نیز چنین می خوانیم: «علم به معرفة النفس نافع ترین، بزرگترین و عالی ترین علم هاست؛ مقصود هر علم، و نهایت درجۀ کمال انسان است که این قدر ترغیب و تشویق به معرفة النفس در این روایات شده است و واقعا هم همین طور است.
معرفت به نفس یعنی خداوند علی اعلی به ذات انسان متصل است و وجود انسان مندک و فانی در ذات پروردگار است. اگر انسان ذات خودش را به نحو اندکاک و فنا پیدا کند و به هستی خودش برسد که نیستی محض است، این نیستی محض در هستی محض پروردگار مندک شده، آن وقت به مقام هستی پروردگار می رسد و فنای در ذات پروردگار پیدا می کند. و لذا در راه معرفت نفس و معرفت پروردگار، در روایات مطالب عجیب و غریبی ار ائمه علیهم السلام بیان شده است که انسان اگر خداوند را بشناسد، به چه نعمت ها و فوزهایی می رسد».