این اثر که در اصل به زبان عربی تألیف یافته حاصل تقریرات دروس اجتهاد و تقلید مرحوم آیت الله حاج شیخ حسین حلی در حوزه علمیه نجف می باشد که توسط علامه حسینی طهرانی درحدود 59 سال پیش به رشته تحریر درآمده است و اکنون با ترجمه و اضافاتی از آیت الله حاج سیدمحمدمحسن حسینی طهرانی (فرزند علامه طهرانی) دراختیار محققین علوم اسلامی قرار گرفته است.
علاوه بر مقدمه کتاب که به بیان شمه ای ازاحوال مرحوم حلی و علامه طهرانی می پردازد این اثر در دو بخش «اجتهاد» و «تقلید» تدوین شده است و محتوای آن به مباحثی در حوزه "حدود و تعاریف اجتهاد"، "وجوب اجتهاد"، "مبادی اجتهاد"، "معنای لغوی و اصطلاحی تقلید"، "تقلید از اعلم"و "اموری که تقلید در آنها واجب است" می پردازد.
مترجم این نوشتار که از استادان سطوح عالی حوزه علمیه قم است، علاوه بر تعلیقاتی که بر مباحث کتاب داشته ، در خاتمه کتاب هم مطالب مهمی با عنوان «شاخص های اجتهاد و استنباط» و «شاخص های مرجعیت و زعامت دینی» در 28 مورد برشمرده است.