کتاب پیش رو در برگردان شاهکار حکیم توس بیش و پیش از آن که برگردان سطر سطر ابیات باشد، با دنباله روی از خط سیر حوادث و روابط شخصیت ها برگردان مفهومی و خط سیر روایت ها را در قالب نثری آهنگین دنبال می کند .
بنابراین برخی از جابه جایی ها در تصویرپردازی از فضای اصلی به نوعی اقتباس مستقیم و برداشت آزاد است اما در رها ترین فصل های کتاب هم روح اصلی و اصالت مفاهیم شاهنامه حفظ شده است لحن حماسی و موسیقیایی ابیات شاهنامه در سطر سطر این برگردان جاری است و فاصله گذاری نظم و نثر در متن داستان ها بسیار باریک و محسوس به نظر می رسد . روح شاهنامه در این برگردان جاری است و بی گمان بزرگان ادبیات و شاهنامه پژوهان داوری دقیق تری خواهند داشت .