از جمله روایات مشهوری که اکثر فرق اسلامی به آن استناد کرده و بر اساس آن فرقۀ خود را بر حق می دانند، روایات معروف به «هفتاد و سه فرقه» است. بدین مضمون کلی که رسول خدا(ص) فرمود: پس از من امتم به هفتاد و سه فرقه متفرق خواهند شد؛ همۀ آنها در آتش دوزخند و تنها یک فرقه اهل نجات است. مؤلف محترم قصد نموده با نگرشی نو بر این روایات و بررسی دقیق تمام آنها در منابع معتبر اهل تسنن(علی رغم دخل و تصرفی که بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص) در متن این حدیث صورت گرفته) و با استناد به روایاتی که روشن کنندۀ فرقۀ ناجیه هستند، این حقیقت را به اثبات برساند که مقصود از فرقۀ ناجیه در این روایات فقط فرقۀ شیعه (یعنی پیروان راستین قرآن و عترت) می تواند باشد که در زمان حیات رسول الله(ص) و به دست ایشان نامگذاری شده است.