زبانه شمس و زبان مولوی

در این کتاب یک طبقه بندی موضوعی از دیوان شمس بر اساس عرفان وعالم سلوک صورت گرفته است. دیوان شمس بهترین آیینه عوالم سلوک عرفانی است اما مثنوی آموزش وتعلیم است؛ یعنی مباحث را به صورت انتزاعی مطرح می کند.

دیوان کبیر مولانا بازتاب آن حالتهای عالم سلوک است بنابراین برای اهل فن آموزنده تر از مثنوی است ولی به دلایلی چندان مورد توجه قرار نگرفته است. در این کتاب این غزلها را گزینش و بر اساس آموزه های آنان طبقه بندی کرده ام.

این بازتاب ها در دلالت بسیار اهمیت دارد یعنی دلالت آن مستقیم است.به عنوان مثال گریه یک کودک نیاز او را مطرح می کند تا اینکه یک نفر درباره آن توضیح دهد چون مستقیما از نیاز گرسنگی وتشنگی آن کودک بر می خیزد. دیوان شمس دلالتش به این بازتابها بسیار نزدیک است ولی به شرطی که به قول جامی خواننده با آن عوالم آشنایی داشته باشد.