در بیراهه های جامعه شناسی، نویسنده مسائل نظریۀ جامعه شناختی را بررسی و برایشان راه درمان تجویز می کند. او نظریه های جامعه شناختی اخیر را پساپارسونزی می نامد.
موزلیس در بی راهه های نظریهٔ جامعه شناختی ما را با الیاس، بوردیو و گیدنز آشنا می کند. جامعه شناسی های تفسیری، روش شناسی مردمی، انتخاب عقلانی و نوکارکردگرایی را شرح و نقد می کند. و با ایده های مارکس طرح نظری پارسونز را تکمیل می کند. او می خواهد دو کار بکند: یک؛ مجموعه ای از ابزارهای مفهومی معرفی کند که مسألهٔ نظریه پردازی جامعه شناختی را حل کند. دو؛ به جامعه شناسی تجربی کمک کند از سطح خرد به سطح کلان برسد و از اتهام تقلیل گرایی و شیءانگاری برهد. فهرست عناوین کتاب عبارتند از: • مقدمۀ مترجم • مقدمهٔ نویسنده • بخش اول: تشخیص 1) بن بست نظریه پردازی جامعه شناختی خرد: واکنش افراطی به پارسونز 2) نظریه های انتخاب عقلانی؛ از بنیان های خرد تا تقلیل گرایی 3) پساساختارگرایی؛ حذف مرزها • بخش دوم: درمان های احتمالی 1) ساختارهای نهادی و آرایشی: پارسونز و الیاس 2) دربارهٔ پیوند ساختارهای نهادی و آرایشی 3) مسألهٔ مشارکت کننده_ کلی اجتماعی: پارسونز، بوردیو، گیدنز 4) ترکیب و کاربست: بازنگری جامعه شناختی در کارکردگرایی • نتیجه گیری • ضمیمه: جنبه های سلسله مراتبی در مسیر زندگی • پی نوشت ها • کتاب شناسی • نمایه