روش شناسی گفتار مطلوب در قرآن و حدیث (معنا شناسی، شاخص ها، روش شناسی...)

سخن یکی از مواهب بزرگ الهی است که به آدمی ارزانی شده است. خداوند سبحان نه تنها استعداد سخن گفتن را با گویش های متنوع، در نهاد بشر آفرید، بلکه چگونگی و آداب آن را نیز، چه با الهام فطری و هدایت درونی و چه از راه وحی و تشریع بیرونی به وی آموخت . جامعه انسانی و زندگی اجتماعی بشر، برای ادامه حیات خود به ابزارهایی نیازمند است. یکی از این نیازها و ابزارهای حیاتی برای زندگی اجتماعی انسان، نعمت گفتار است که برای انتقال نیازها، دانش و آگاهی، معارف و خواسته ها و... مورد استفاده قرار میگیرد.
پژوهش پیش رو فرآیند چیستی و چگونگی گفتار مطلوب را از نگاه درون دینی مورد واکاوی قرار داده و تمام سعیش بر آن است که ضمن ارائه معنای تمام نمای گفتار مطلوب، شاخصه های بارز آن را از لابلای آیات قرآن کریم و احادیث معصومین (ع) استخراج نموده و سپس روش های گفتار مطلوب را به تصویر بکشد و در پایان با تحلیل بازدارندگی های تحقق گفتار اثربخش، چگونگی تاثیرگذاری گفتار مطلوب در تعالی شخصیت فردی و پیشرفت و بالندگی اجتماعی را تبیین نماید.