نهضت حسینی، حماسه پرشکوهی است که در دو مقطع کوتاه زمانی رخ داد: یک مقطع با دلاوری ها و جانبازی های امام حسین(ع) و یاران پاک باخته اش بود و مقطع دیگر، دوران اسارت خاندان اهل بیت که فرماندهی آن را حضرت زینب(س) به عهده داشت.
عقیلهٔ بنی هاشم مانند مادرش زهرا مدیریت بحران را با دو هدف پی گرفت: افشاگری بدون درگیری در جهت حفظ جان امام معصوم و صیانت از عفت و حرمت دودمان نبوی در بدترین شرایط اسارت. به نحوی که با سخنرانی کوبندهٔ خویش در کوفه و شام توانست نه تنها جلوی سوء استفاده دشمن را بگیرد، بلکه حکومت ظلم اموی را رسوا کند.
این اثر به تحلیل نقش اسارت حضرت زینب در تکمیل حماسه حسینی، مهار بحران های رخ داده در مسیر اسارت و تقابل نرم و کوبندهٔ وی با طاغوت زمانه پرداخته است.