فلسفه تحلیلی چیست؟

کتاب فلسفه تحلیلی چیست؟ به دلیل شیوهٔ خاصی که نویسنده برای طرح و پیشبرد بحثش انتخاب کرده است، خصلتی بت شکنانه دارد.

گلوک در طول کتاب جزم های جاافتاده ای را که در بسیاری از متون و همین طور در بسیاری از دانشکده ها به هنگام تدریس بازتولید می شوند، نقادی می کند و بی اعتباری آنها را با معرفی کردن نمونه های نقض نشان می دهد. از مشهورترین این جزم ها که در جامعهٔ فلسفی ایران نیز تثبیت شده اند، می توان به این موارد اشاره کرد:

متافیزیک جایی در فلسفهٔ تحلیلی ندارد، فلاسفهٔ تحلیلی تنها به فلسفهٔ زبان و فلسفهٔ علم می پردازند و فلسفهٔ عملی را نادیده می گیرند، از نظر فلاسفهٔ تحلیلی، خواندن تاریخ فلسفه بی فایده است، فلاسفهٔ تحلیلی آثار فلاسفهٔ قاره ای را مطالعه نمی کنند و آنها را واجد ارزش نمی دانند. خود من و بسیاری از خوانندگان به دفعات با این جزم ها برخورد کرده ایم. برخی از این موارد در واقع ایده های اصلی تعریف هایی هستند که قرار است فلسفهٔ تحلیلی را از فلسفه های دیگر متمایز کنند و پیشتر به آنها اشاره شد. البته این جزم ها بهره ای از واقعیت دارند.

گلوک در طول کتاب نشان می دهد که دیدگاه های مذکور در برهه هایی از تاریخ فلسفهٔ تحلیلی یا در میان گروه هایی از فلاسفهٔ تحلیلی رواج داشته اند، اما مشکل هنگامی پیش می آید که آنها را نادرست به کل فلسفهٔ تحلیلی تعمیم می دهیم.