صحیفه سجادیه کامله، مجموعه ای از 75 دعا و نیایش بوده است که امام سجاد ـ علیه السلام ـ املا نموده و امام باقر ـ علیه السلام ـ و برادرش زید بن علی آن را در دو نسخه نوشته اند. متوکل بن هارون ـ راوی اول صحیفه سجادیه موجود ـ می گوید: پس از سفر حج، یحیی بن زید بن علی را ملاقات کرده و او را از حزن و ناراحتی امام صادق ـ علیه السلام ـ نسبت به شهادت زید بن علی آگاه کردم و ضمناً بدو گفتم که امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود که یحیی نیز همانند پدرش کشته خواهد شد. پس از صحبت هایی (که در مقدمه صحیفه آمده است) یحیی مجموعه ای نفیس از ادعیه امام سجاد ـ علیه السلام ـ را که به خط جناب زید بوده است، به متوکل می سپرد تا پس از کشته شدن او به دست بنی امیه نیفتد.
متوکل این مجموعه را به امام صادق ـ علیه السلام ـ عرضه کرده و با نوشتة امام محمد باقر ـ علیه السلام ـ مقابله می کند و هیچ تفاوتی بین آنها نمی یابد. او از مجموعه 75 دعای صحیفه، 64 دعا را می نویسد که در مجموعة حاضر تنها 54 دعای آن موجود است.