سید محمدکاظم یزدی (1247 ـ 1337 هـ . ق) از فقهای طراز اول شیعه و دارای آثار و تألیفات متعددی بهویژه در دانش فقه است. موضع گیری مناسب وی در دو جریان مشروطه و اشغال عراق توسط انگلیس از یک سو و تسلط وی بر فقه از سوی دیگر، بررسی اندیشه سیاسی وی را ضروری می گرداند.
پژوهش حاضر با اشاره به اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دوران سید محمدکاظم یزدی، تلاش می کند پیوندی معنادار میان اوضاع مذکور و اندیشه سیاسی ـ فقهی این فقیه برقرار کرده، مؤلفه های اساسی اندیشه سیاسی وی را توضیح دهد.