اندیشه سیاسی فخرالمحققین

فخرالمحققین (682 ـ 771 هـ . ق) سیاست را به معنای نظام مشارکت فرد با سایرین تلقی کرده و نیاز به قانون و شریعت الهی را برای برقراری نظم مطلوب، ضروری دانسته و از این زاویه، ارتباط وثیقی بین دین و سیاست برقرار می ‏سازد.
این ارتباط در عصر حضور، تنها امامان معصوم را شایسته حکومت دانسته و در عصر غیبت، فقیهانِ واجد شرایط را با عناوین «ولیّ‏ المسلمین» و «من له الولایة» دارای همان اختیارات حکومتی دیده و ریاست عمومی آنان را ضروری فرض می‏ کند.
اثر حاضر، اندیشه سیاسی وی را در این فصل ها می کاود: زندگی و زمانه او، مبانی و کلیات. هم چنین نظام سیاسی، ارکان حکومت اسلامی، سیاست داخلی و خارجی حکومت اسلامی از نگرگاه فخرالمحققین.