من سقراط مجروح را دوست دارم

این کتاب شش نمایشنامه از تشکری را شامل می شود که با عناوین من و تو و…، آینه آورده ام ای روشنی!، زندگی جای دیگری است…، رؤیای سالینجر، من سقراط مجروح را دوست دارم و یک گفتار در آن جمع شده است.

نمایشنامه «من و تو» روایتی است از مواجهه فردوسی و دقیقی از شاعران خراسان و سرزمین توس که هر دو از شاهنامه سرایان به نام روزگار خود بوده اند. در این نمایشنامه این دو شاعر که هر دو خود را در ایجاد زبان فارسی امروز و نیز خلق شاهنامه صاحب برتری می دانند با یکدیگر به نزاع کلامی می پردازند. و در این حین برخی از شخصیت های تاریخی و نیز برخی از شخصیت های خیالی معاصر نیز به داستان وارد و گرد ضرورت حفظ زبان فارسی با هم به بحث می پردازند.

نمایشنامه «آئینه آورده ام ای روشنی» نیز نوعی نمایشنامه برای خلق یک اثر نمایشی صورت خوانی است که از ساختارهای نمایشی کهن ایران به شمار می رود.

در این نمایشنامه شخصیت هایی مانند تلخک و سلطان و خنیاگر و رومی و وزیر حضور دارند و به تناسب فضای این نمایش با یکدیگر مشاجره دارند.

نمایشنامه دیگر این اثر با عنوان «زندگی جای دیگری است» بیش از هر چیزی تلاشی است برای نمایش نوع ارتباط انسان با خداوند که این بار از زبان دو افسر نظامی آمریکایی در مواجهه با یک دانشجوی ایرانی روایت می شود.

نمایشنامه «رویای سالینجر» از این مجموعه نیز اقتباسی نمایشی است از یک داستان کوتاه فکاهی که محل رخداد آن در نیویورک است.

در نمایشنامه «رؤیای سالنجر» دیدار فردی فقیر و عامی با جی دی سالینجر نویسنده مشهور روایت می َشود و تأثیری که این مرد فکر می کند با دیدار با سالینجر در زندگی او ایجاد شده است.

نمایشنامه «من سقراط مجروح را دوست دارم» از این کتاب نیز برداشتی است اقتباسی از اثری از برتولت برشت با عنوان سقراط مجروح که در آن از زاویه دید این فیلسوف به برخی از مهم ترین مسائل زندگی انسانی نگاه شده است.

بخش پایانی از این کتاب نیز شامل مقاله ای از نویسنده است با عنوان اقتباس اندیشه که در آن به موضوع چیستی و چگونگی اقتباس از اندیشه حاکم بر یک نویسنده و دراماتورژ و یا متن نمایش سخن به میان آمده است.