هر جامعه ی انسانی با فرهنگ خاص خود شناخته می شود و فرهنگ وجه تمایز جوامع مختلف با یکدیگر و اساس اندیشه و کنش افراد محسوب میگردد، لذا پاسداری و صیانت از فرهنگ جامعه یکی از مهمترین و بنیادی ترین وظایف حکومت ها و رهبران فکری و فرهنگی آن جامعه است. فرهنگ اسلامیِ مردم ایران در دوران های مختلف عامل حرکت و الهام بخش مبارزه با ظلم و جور و زیاده خواهی های سلطه گران بوده که با پیروزی انقلاب اسلامی به عینیت رسید.
پیروزی انقلاب اسلامی در مرحله ی نخست، حاصل دغدغه ها و فعالیت های فرهنگی روحانیت مبارز در تربیت مبارزان و کادرسازی آنان برای فعالیت های سیاسی و اجتماعی بود، لذا رهبر کبیر انقلاب از آغازین روزهای نهضت اسلامی در سال 1341 بر شناخت فرهنگ اسلامی و ضرورت پالایش و زدودن زنگارهای ناشی از حکومت پهلوی تأکید و اصرار میکردند. حرکت اسلامی مردم ایران در کلام رهبری و یاران نزدیک ایشان با ماهیت فرهنگی شناخته میشد و بعد از پیروزی و استقرار نظام اسلامی نیز دغدغه های فرهنگی عمده و اساسی داشت که با تأسیس نهادها و مؤسسات مختلف کوشید تا آثار مخرّب فرهنگ غرب و غرب گرایی را از ساحت فرهنگ ناب اسلامی بزداید. اما استکبار جهانی که با پیروزی انقلاب اسلامی از کشور رانده شده بود درصدد برآمد تا به هدم و تخریب اساس نظام اسلامی بپردازد، لذا پس از اتمام جنگ تحمیلی و شکست در عرصه ی جنگ سخت، به تهاجم فرهنگی روی آورد و به انحای مختلف کوشید تا نظام اسلامی را از ماهیت اصلی خویش دور کرده، آن را استحاله نماید. دشمن در این راه با تشبث به انواع رسانه ها و ابزارهای مدرن به تبلیغ علیه نظام اسلامی پرداخت.
اثر پیش رو با مروری بر معنا و دّال فرهنگ و تفکیک و دسته بندی انواع تهاجم ها و تهدیدات فرهنگی در عرصه های مختلف به بررسی جایگاه سینما، رسانه و موسیقی و... در تخریب و هدم فرهنگ اسلامی جامعه و تبلیغات علیه ارزش های نظام می پردازد و ضمن معرفی افراد و مؤسسات فعال در این عرصه، از ماهیت حقیقی فعالیت آنان پرده برمی دارد. مرکز اسناد انقلاب اسلامی در راستای نگارش و ضبط تاریخ انقلاب اسلامی و پرداختن به آفات و تهدیدهای متوجه به نظام اسلامی اقدام به انتشار این اثر نموده است که امید است مورد استفاده و توجه علاقه مندان مطالعات انقلاب اسلامی قرار گیرد.