یکی از مسائل مستحدثه فقهی و حقوقی، مسئله حقوق معنوی آثار فرهنگی است. حقوق معنوی متضمن حقوق انحصاری برای پدیدآورندگان این آثار است. این حقوق انحصاری مشتمل بر حقوق اخلاقی و مالی می باشد که به موجب حقوق اخلاقی، پدیدآورنده از حق اختصاص اثر خود و دفاع در مقابل تحریفات دیگران برخوردار می شود و به موجب حقوق مالی، پدیدآورنده، اجازه انتفاع و بهره برداری مالی از اثر خود را دارد.
کتاب حاضر جهت آشنایی پدیدآورندگان آثار فرهنگی، به بیان و تحلیل حقوقی که در قانون ایران به آن تعلق می گیرد و اثبات مشروعیت این حقوق با استناد به فقه امامیه می پردازد.