مدیریت بحران های سیاسی در فرایند تثبیت انقلاب اسلامی (دوره دو جلدی)

این پژوهش در چهارچوب نظری خود به بحران های توسعه سیاسی، شامل بحران های هویت ملی، مشروعیت سیاسی، نفوذ، مشارکت و توزیع توجه دارد. در این پژوهش از روش تاریخی ـ تحلیلی بهره گرفته می شود و در فنون گردآوری اطلاعات، اسناد و مدارک (کتابخانه و اینترنت) استفاده شده است.
بحران های پنج گانه اصلی در تاریخ انقلاب اسلامی با پانزده بحران قابل ردیابی اند.
فزون تر این بحران با توانایی های پنج گانه نمادین، پاسخگویی، تنظیمی، استخراجی و توزیعی مدیریت سیاسی پاسخ داده شده است. این بحران ها شامل موارد زیر است:
ـ بحران هویت و توانایی نمادین مدیریت سیاس شامل؛

بحران ملی گرایی (دولت موقت)

بحران غرب باوری (تسخیر سفارت امریکا و رابطه با آمریکا)

بحران ارائه الگوی هویت اسلامی ـ ایرانی (انقلاب فرهنگی)

ـ بحران مشروعیت و توانایی پاسخگویی مدیریت سیاسی شامل؛

بحران نوع حکومت: جمهوری اسلامی

بحران قانون اساسی: اصل ولایت فقیه

ـ بحران نفوذ و توانایی تنظیمی مدیریت سیاسی شامل؛

بحران وحدت سرزمینی (جدایی طلبی)

بحران رویارویی قوه مجریه با سایر قوا

بحران تهاجم سازمانی به نظم قانونی (اعلام جنگ مسلحانه)

بحران تجاوز خارجی (دفاع مقدس)

بحران تعرض به مرزهای فرهنگی (سلمان رشدی)

بحران رویارویی با رهبری سیاسی (قاِِئم مقامی)

ـ بحران مشارکت در فرایند بثبیت انقلاب اسلامی و توانایی استخراجی مدیریت سیاسی شامل؛

بحران نظارت استصوابی (انتخابات مجلس سوم)

بحران موج اول اختلافات نیروهای وفادار (حزب جمهوری اسلامی)

بحران موج دوم اختلافات نیروهای وفادار (انشعاب مجمع روحانیون مبارز)

ـ بحران توزیع در فرایند تثبیت انقلاب اسلامی و توانایی توزیعی مدیریت سیاسی شامل؛

بحران موج سوم اختلافات نیروهای وفادار (دولت مهندس موسوی)